Regisseur Sunny Bergman wil weten waarom veel witte mensen zich verongelijkt voelen of zelfs boos worden als het over racisme en witte privileges gaat. Op zoek naar antwoorden blijft ze weg van de ‘usual suspects’ maar ontleedt ze de moraal van de ‘weldenkende’ elite in onze kleurrijke samenleving. Op welke manier kleurt wit zijn het denken?

Vooralsnog worden in het racismedebat de problemen gemakshalve neergelegd bij immigranten. Omdat ze niet goed zouden integreren, of bij lager opgeleide PVV stemmers omdat zij racistische denkbeelden hebben. Maar wat kleurt de blik van witte hoger opgeleiden, die het morele gelijk aan hun zijde denken te hebben en menen dat kleur er niet toe doet? Slagen zij erin om hun kinderen ‘kleurenblind’ op te voeden?